Obecnie już  tylko na wpół zawalona wieża   wznosząca się  nad wiejskimi domkami świadczy o dawnym znaczeniu i chwale zamku Talmberk. Pierwsza wiadomość pochodzi z 1291 roku, kiedy majątek został podzielony między synów Hroznaty z Úžic. Gospodarstwo zostało wtedy przekazane Arnoštowi, który na skalistym cyplu nad stawem, w głębokiej dolinie ,zakończył budowę  zamku, po którym zaczął używać przydomek z Talmberka.Za Diviša z Talmberku, pod koniec XIV wieku, zamek został oblężony w ramach  sporu sąsiedzkiego i podbity przez żołnierzy Havla  Medka  z Valdeka. Do wyrównania  doszło  dopiero po siedmiu latach, kiedy to sąd orzekł, że pierwotny właściciel miał rację, i wygłosił przeciwko Medkowi pogotowie  ziemskie,  które ponownie zdobyło zamek i wyzwoliło jego prawowitego właściciela. Czasem, w ciągu wojen husyckich lub krótko po nich,  Talmberkowie stracili zamek a  jego dalsi  właściciele  szybko się zmieniali. W 1533 r. należał do majątku chlumskiego i był przypominany jako opuszczony. Kamień z zamku służył jako materiał budowlany dla wiejskich chat, które powstawały bezpośrednio między jego murami.